Mersin İdman Yurdu ile ilgili yazabileceğimiz hem bir o kadar çok şey var, hem de neredeyse hiçbir şey yok..

Hem çelişkiler hem çilekeşler kulübü…

İlk hafta Amed’den yenilen 7 gol.. İkinci hafta 3 golle ucuz atlattığımız Afyon maçı.. Ve 3. Hafta kalemizde yarım düzine gol gördüğümüz Kastamonu…

Her hafta bir kurşun…

Dirhem dirhem ölüm..

İşkence..

Sadist bir kent..

Mazoşit bir yönetim…

Tüyü bitmemiş futbolcular…

Neden burada olduğunu anlamadığımız hocalar…

Sokakta yakalandığı okuyucusunun “ne olacak bu mersin idman yurdu’nun hali” sorusunu başını öne eğerek cevaplayamayan spor muhabirleri , yazarlar…

“Sokakta oynasa kaldırımda seyrederiz “diyen , saha içindeki bunca umutsuzluğa rağmen hala deplasmana gitme gücünü kendinde bulan taraftar…

Herkesinde merakla ne diyeceklerini ve ne yapacaklarını merak ettiği ama ne yazık ki ağzından kulübün rezil durumuna ilişkin tek bir kelime çıkmayan Bakanı , Milletvekili, Valisi..

 *********************

Haddinden fazla can  sıkıcı…

Bitse de gitsek diyebileceğimiz bir film gibi..

Hiç uyanmak istemediğimiz bir rüyaydı henüz iki yıl önce, şimdi bir türlü uyanamadığımız kabus..

Rüyamızı kabusa çevirenlere selam olsun !..

Bir zamanlar getirdiğiniz hocalara verdiğiniz kulübün anahtarını, şimdi o deliğe sokmanın zamanı geldi..

Daha fazla canımız yanmadan, daha fazla rezil olmadan, o anahtar iki kere çevirin sola…

Üstteki sürgüyü de çekmeyi ihmal etmeyin. 

Yeniden doğana kadar ..